Dit schilderij staat al sinds de zomer op mijn ezel. Ik heb er al minstens 10 x overheen geschilderd, maar ik denk dat ik nu een beetje tevreden kan zijn.
Ondertussen heb ik wel een paar andere dingen gemaakt, zoals een ets, een collage en een fotocollageposter. Die zijn, naar mijn bescheiden mening wel mooi geworden. Maar dit schilderij was een spreekwoordelijke molensteen om mijn nek.
Tja, het leven van een "kunstenaar" gaat niet over rozen.
Vandaag was het weer een hectische dag. Vanmorgen ging ik op bezoek bij een "oudje" voor ons project Avondje-Uit. Om half 10.30 uur was ik daar, en  om 13.30 uur kon ik met moeite weg komen. Haar hele levensloop passeerde de revue, alle operaties werden uit en te na besproken, alle overleden familieleden werden genoemd(en dat waren er nogal wat, want ze komt uit een gezin van 12 kinderen) , en de fotoalbums van kinderen en kleinkinderen kwamen op tafel. Maar een leuk mens dat het was! Om 12.00 uur kwam haar man thuis, die 3 uur met de wandelclub op stap was geweest. Bijna 80 jaar, maar een jonge god om te zien, ongelooflijk! Wat een leuk "werk" heb ik toch!
Na dit bezoekje , hup naar het dorp om boodschappen te doen. Maar in ons centrum kom ik altijd veel bekenden tegen: m'n "oudjes", vrijwilligers en gasten van Avondje-Uit, medebestuursleden, enz. Dus altijd even bijkletsen met deze en gene. Vóór ik het weet ben ik weer een uur verder en heb ik nog geen boodschappen gedaan. Om 15.00 uur thuis en jawel: terwijl ik eindelijk een boterham naar binnen werk, komt G. even binnenvallen, een half uur later komt I. erbij zitten, en weer een half uur later komt J. ook nog even langs.Wil je thee of koffie?
Verder ben ik de laatste tijd natuurlijk ook weer druk geweest met de KBO. Maar dat wordt een beetje saai om alweer te beschrijven.
Eigenlijk vind ik mijn hele blog een beetje saai worden. Het lijkt wel of ik altijd hetzelfde doe: een beetje "werken" en een beetje creatief bezig zijn.