Koud, maar móói!                                                                
Gisteren zijn we met een stel mensen naar Paleis 't Loo geweest, om o.a. de  versierde kerstbomen en origineel gedekte tafels van "De Oranjes" te bekijken.
Prachtig, maar vooral buiten heb ik mijn ogen uitgekeken. De sneeuw op de bomen was zó mooi, dat ik er bijna bevroren vingers voor over had om alles te fotograferen.
Vandaag weer een dik pak sneeuw extra. Het is spekglad buiten, en je kunt beter de schaatsen te voorschijn halen als je de straat op gaat, i.p.v. de auto te pakken.

GROOT nieuws!
Mijn 6e kleinkind is op komst!
Je zult het niet geloven, maar Wendy en Ymkje zijn zwanger.
Wat geweldig! Iedereen is blij verrast. Wie had dat gedacht?
Ik niet hoor, maar ik ben reuze blij! Heerlijk toch, weer zo'n klein hummeltje in de familie. Ook Senna en Lieve kijken uit naar hun nieuwe zusje of broertje.
Als je deze tekening vergroot, mogen jullie hem allemaal inkleuren en aan mij toesturen. Dan zorg ik wel dat hij bij hen terecht komt, dat is óók een leuke verrassing!

Sinterklaas! Wat een gedoe!
Gistermiddag, en vandaag weer, heb ik Sinterklaas gevierd met de KBO Best.
De senioren vinden het voornamelijk leuk om weer een middagje van de straat te zijn, en bovendien is er een loterij, waar ze leuke cadeautjes kunnen winnen. Er komt een muziekje, ze krijgen onbeperkt koffie, thee en pepernoten, en daarna gaan ze vnl. aan een advocaatje met slagroom. Daarvoor moesten ze wel de ijzige wind van gisteren trotseren en vandaag door een dik pak sneeuw ploeteren.
Nou ja, zij vinden het leuk, maar ik heb er mijn bedenkingen bij.
Zondag mag ik Sinterklaas vieren bij Kim, Gé en de kinderen.
Daar verheug ik me wél op!

Druk, druk, druk! Ja, ik weet het, lekker belangrijk, duh ......
't Zal wel komen door de tijd van het jaar, of mijn hormonen, of m'n pillen, of ......
Veel leuke dingen, zoals lekkere etentjes. Maar ook veel dingen die gewoon in december af moeten zijn. Voorbereidingen voor KBO bijeenkomsten, zoals Sinterklaas, Kerst, cadeautjes voor vrijwilligers, nieuwe aandachtspunten zoals dementie(niet bij mij!) bij ouderen, enz.

Tussendoor probeer ik ook nog creatief te zijn. Heb weer veel foto's gemaakt. Deze van de kleine kiwi-tjes in mijn tuintje.
Vanmorgen was ik al om 6.30 uur uit de veren om  L. naar het ziekenhuis te brengen voor een kleine ingreep. Lekker lange dag dus! Tamelijk ongewoon voor mij.

Dit schilderij staat al sinds de zomer op mijn ezel. Ik heb er al minstens 10 x overheen geschilderd, maar ik denk dat ik nu een beetje tevreden kan zijn.
Ondertussen heb ik wel een paar andere dingen gemaakt, zoals een ets, een collage en een fotocollageposter. Die zijn, naar mijn bescheiden mening wel mooi geworden. Maar dit schilderij was een spreekwoordelijke molensteen om mijn nek.
Tja, het leven van een "kunstenaar" gaat niet over rozen.
Vandaag was het weer een hectische dag. Vanmorgen ging ik op bezoek bij een "oudje" voor ons project Avondje-Uit. Om half 10.30 uur was ik daar, en  om 13.30 uur kon ik met moeite weg komen. Haar hele levensloop passeerde de revue, alle operaties werden uit en te na besproken, alle overleden familieleden werden genoemd(en dat waren er nogal wat, want ze komt uit een gezin van 12 kinderen) , en de fotoalbums van kinderen en kleinkinderen kwamen op tafel. Maar een leuk mens dat het was! Om 12.00 uur kwam haar man thuis, die 3 uur met de wandelclub op stap was geweest. Bijna 80 jaar, maar een jonge god om te zien, ongelooflijk! Wat een leuk "werk" heb ik toch!
Na dit bezoekje , hup naar het dorp om boodschappen te doen. Maar in ons centrum kom ik altijd veel bekenden tegen: m'n "oudjes", vrijwilligers en gasten van Avondje-Uit, medebestuursleden, enz. Dus altijd even bijkletsen met deze en gene. Vóór ik het weet ben ik weer een uur verder en heb ik nog geen boodschappen gedaan. Om 15.00 uur thuis en jawel: terwijl ik eindelijk een boterham naar binnen werk, komt G. even binnenvallen, een half uur later komt I. erbij zitten, en weer een half uur later komt J. ook nog even langs.Wil je thee of koffie?
Verder ben ik de laatste tijd natuurlijk ook weer druk geweest met de KBO. Maar dat wordt een beetje saai om alweer te beschrijven.
Eigenlijk vind ik mijn hele blog een beetje saai worden. Het lijkt wel of ik altijd hetzelfde doe: een beetje "werken" en een beetje creatief bezig zijn.

Het is alweer oktober!
Ondanks mijn goede voornemens is het lang geleden dat ik mijn blog heb bijgewerkt.
Waar nu te beginnen?
Bij het begin?
Dan zal ik mijn agenda er maar bij pakken!
Eerst een geweldig feest van J. en G. gehad , waar ik ceremoniemeester mocht zijn. Een feest met ca. 100 gasten bij een prachtig kasteeltje in Boxtel. Een feest met veel activiteiten, kanotochtjes, divaclown, Vincent van Gogh, verhalenvertellers, livemuziek van diverse muzikanten, een lezing over een fietstocht door Georgië, enz.
Het was geweldig!!
Later een bezoek aan "Silo 8", een voorstelling van het Orkatertheater op het Veluwestrand bij Almere. Nog nooit zoiets imposants gezien! Google het maar even en bekijk de video's, via YouTube.

Verder waren er de dagelijkse werkzaamheden voor de KBO en Avondje-Uit. Intussen zijn we naar de notaris geweest, en zijn we officieel een Stichting. Dat brengt op het ogenblik weer extra werk met zich mee, want er moeten jaarverslagen,  exploitatieoverzichten, subsidieaanvragen, e.d. worden gemaakt. Dat is wel belangrijk, want onze financiën zijn daar afhankelijk van. Dus af en toe wat extra vergaderingen. Maar we roepen nog steeds: wat een geweldig project is dit!
Ondertussen ben ik weer begonnen met m'n wekelijkse middag bij H. om lekker   creatief bezig te zijn. Het schilderen en knutselen is dus weer begonnen! Heerlijk.
Jammer genoeg heb ik 2 weken geleden mijn enkelbanden gescheurd (nu rechts, vorig jaar links) en zit ik weer ingetaped, en kan ik niet te veel lopen, paarse tenen zijn dan het gevolg! Dus, in plaats van vandaag een grote expositie te bezoeken, heb ik dagje gedwongen rust. Oók wel eens goed.

Notulen van de bijeenkomst bij K. de Boer, d.d. 4-5 september 2010
Aanwezig: K. de Boer, P. Niemeijer

Afwezig: geen meldingen

1. Ontvangst, op zaterdag 4 sept. 20.00 uur, bij de gastheer K. de
    Boer.De ontvangst bij deze aardige en humoristische gastheer was
   zeer hartelijk.Bij een kopje koffie/thee werd eerst over
    koetjes en kalfjes gesproken, maar natuurlijk kwam ook  het
    programma  van de komende dag ter sprake.
    Hoe laat zullen we de wekker zetten? Hoeveel broodjes nemen we mee? Heeft iedereen alle
    benodigdheden bij zich?
   Ondergetekende kwam tot de vreselijke ontdekking, dat zij haar fototoestel vergeten had. Dat was voor
   haar een kleine ramp, aangezien zij graag en veel fotografeert. Dom, dom, dom. Maar verder niet
   getreurd.Er zijn erger dingen in het leven.
   Klaas had alle papieren klaar liggen en een voorraad voedsel en drank in huis, genoeg om een weeshuis
   te foerageren.De broodjes werden gesmeerd, de drank werd verzameld. Laarzen, schoenen en jassen
   werden klaar gelegd.
  We konden naar bed. Klaas had de logeerkamer voor ondergetekende gezellig gemaakt.
   Aan alles was gedacht!
   Om 22.30 uur konden wij ons ter ruste leggen voor een korte nacht.
2.D-day, zondag 5 september.
   Om 04.00 uur ging de wekker! Voor ondergetekende was dit een zwaar moment. Zij is gewend om tot
   09.30 uur te slapen, en had de gastheer gewaarschuwd voor een ochtendhumeur. Maar door het
   vooruitzicht van een geweldig avontuur viel dat gelukkig nogal mee. Gauw onder de douche, snel een
    kopje thee, alles in de auto laden en we konden vertrekken. In de Suzuki 4-wheel jeep van Klaas,
    richting Vierhouten.
   Er was afgesproken om Martin en Gerrit, vrienden van Klaas, op een parkeerplaats langs de A-2 te
   treffen. Zij reden met een Land Rover, model oldtimer.
   Deze heren waren bijzonder nieuwsgierig naar de gast van Klaas (ondergetekende). Wat had Klaas
   zich nú weer op de hals gehaald?
   In colonne reden we verder naar Vierhouten.
3. Dé tocht.
A. Om 05.30 uur arriveerden we in Vierhouten. Het was donker en héél koud! 5 gr. C.
    Rond 06.00 uur kwam Marco, de organisator van de tocht aan, met nog 2 deelnemers.
    Er werd afgesproken dat we zouden wandelen naar het Verscholen Dorp. Dit is een plek in de bossen,
    waar ca. 100 joden zich verstopt hadden in de 2e Wereld Oorlog. Zij woonden daar in
    half-ondergrondse  hutten. Uiteindelijk werden zij gevonden door de Duitsers en 11 mensen werden
    er vermoord. De rest heeft kunnen vluchten.
    De wandeling werd in sneltempo uitgevoerd. Ondergetekende kon het maar net bijbenen.
    Koffie/thee en croissants werden, door de organisator, in het vooruitzicht gesteld.
    Het Verscholen Dorp was indrukwekkend. Er waren 3 replica’s van de hutten gebouwd, en je kon je
    enigszins voorstellen hoe het moet zijn geweest om daar jaren te moeten verblijven. Vreselijk.
    Daar aangekomen vertelde Marco dat hij het ontbijt vergeten was!
    In snelwandeltempo weer terug naar de auto’s.(gelukkig hadden we daar zelf broodjes e.d.)
    Intussen was het licht geworden.
    We kregen een roadmap met het bolletje-pijl systeem. Ondergetekende had zoiets nog nooit 
    gezien, maar na uitleg dacht zij dat ze het wel snapte.
B. Om ca. 07.30 uur begon het échte werk.
    Samen, met Martin en Gerrit in ons kielzog, konden we vertrekken.
   We reden een prachtige tocht over hele kleine weggetjes, onverharde paden, door kuilen en plassen.
   Op deze manier zie je stukken natuur, die je anders nooit ontdekt.
   Het was nog een beetje nevelig, de zon straalde tussen de bomen door, de spinnenwebben waren
   berijpt en  het was ongelooflijk stil! Het was maar goed dat ondergetekende haar fototoestel niet bij
   zich had,want  anders had zij elke 100 meter willen stoppen om een foto te maken!
   Gelukkig was het geen wedstrijd en konden we onderweg best even rusten. Het bleek toch wel een
   beetje vermoeiend te zijn, zowel voor de chauffeur als voor de kaartlezer.
   Constant moet je de roadmap lezen, elke bocht, afslag en km. moet gezien worden!
   Dus af en toe een kleine rustpauze om wat te eten en te drinken, én de benen te strekken. Het was
   geweldig! Wát mooi allemaal!
    Tijdens het rijden zijn we maar 2 of 3 maal verkeerd gereden. Dat kwam voornamelijk doordat de
    kaartlezer(ondergetekende) en de chauffeur(Klaas) over andere dingen zaten te kletsen! Dat kan dus
    eigenlijk niet.
C. Om 12.00 uur werden we verwacht bij een Roofvogelshow. Ondergetekende weet nu al niet meer hoe
    het landgoed heette waar dat was. Maar het was wel heel mooi!
    Ondertussen was het prachtig weer geworden en in het zonnetje konden we genieten van de show met
    uilen, valken, gieren, zeearenden, enz.
D.14.00 uur. Na de show besloten we onze roadmap in te leveren. We waren lichtelijk
    vermoeid en de mannen(Martin, Gerrit en Klaas) wilden nog graag naar Zeewolde, waar een
   Land Rover evenement was. Voor de echte liefhebbers is dat natuurlijk geweldig. De mannen liepen er
   kwijlend rond.
   Ondergetekende zag daar niet veel van haar gading,maar het zonnetje scheen en het was er gezellig.
   Om ca. 15.00 uur hadden we het wel gezien, en reden op huis aan.
Afsluiting.
Om 16.00 uur waren we weer bij Klaas thuis aangekomen. In de tuin, waar het inmiddels 25 gr.C was geworden is het weekend geëvalueerd.
Wij kwamen tot de conclusie dat het geweldig was geweest.
Het was gezellig, mooi, vermoeiend en indrukwekkend!
Om 18.00 uur was ondergetekende weer in Best, waar zij om 22.00 uur te bed ging en
11 uur achterelkaar geslapen heeft.

De rondvraag bij deze bijeenkomst is nog niet aan de orde gekomen.

Volgende bijeenkomst 26 september a.s. om 16.00 uur ten huize van ondergetekende.

Is getekend, 6 sept. 2010:

Paula Niemeijer

Gisteren zijn we met ons groepje naar een zgn. bloemenpluktuin gegaan.In het buitengebied heeft een vroegere varkensboer zijn varkens verkocht(of opgeruimd, of opgegeten)en heeft daarvoor in de plaats een grote bloementuin aangelegd. Daar mag je dus nu voor jezelf een boeket bij elkaar plukken.Als het boeket gebonden is, wordt de omvang van de stelen gemeten, en aan de hand daarvan wordt de prijs betaald. Voor € 4,50 nam ik dit leuke bosje mee naar huis. Leuk toch? We dronken daar koffie/thee, en A. Had een heerlijke taart meegenomen. Gelukkig bleef het droog deze middag, wat een wonder mag heten dezer dagen.
's Avonds had ik een afspraak met een gast van "Avondje-Uit". Zij wilde naar Den Bosch, waar je een boottochtje kon maken over de Binnendieze en waarbij ook nog een concert werd gegeven, dat je dus vanuit je bootje kon bijwonen. Het was reuze gezellig. De oude dame komt haar huis bijna niet meer uit, heeft helemaal geen familie meer en genoot zichtbaar van alles! Eerst op een terrasje een kopje koffie en daarna de boot in. Dat was nog niet zo makkelijk. Ze kan alleen maar schuifelen achter haar rollator, en hoé kom je dan de kadetrap af om in het wiebelige bootje te stappen? Gelukkig was daar een trapliftje voor, maar vóór ze daarop zat moesten er een paar sterke mannen aan te pas komen om haar te ondersteunen. Maar gelukkig is het allemaal goed gegaan! Sinds jaren was ze weer eens een "avondje uit". We hebben allebei genoten.
Vanavond heb ik erwtensoep gegeten. Het was een donkere, regenachtige dag en het koud!!!

Ik sta te kijken naar de nieuwe legeflesseninleverautomaat bij Albert Heijn. Aangezien ik meer uit karton dan uit glas of plastic drink is dit voor mij een tamelijk onbekend fenomeen. Aarzelend duw ik de 1e fles in een gat. Ik hoor wat gekraak en gekreuzel, en de fles blijft liggen.
Dat is toch niet de bedoeling? Naast mij staat een meisje van een jaar of 8. Zij kijkt het even aan en steekt haar hand in het gat. Zij duwt en trekt een keer aan de fles, en jawel, hij ploft ergens in het donker achter het gat. Ik duw er de andere 4 flessen achteraan, en er komt een bonnetje uit van € 1,25. Joepie! Na mij is het meisje aan de beurt. Terwijl ik sta te treuzelen met mijn bonnetje roept zij blij: 'ik heb € 4,00!'
Ik vraag of zij dit zelf mag houden. 'Nee, dat geef ik aan mijn moeder, want zij kan dan voor mij een bureautje kopen.'
'Zo, krijg jij al een bureautje?'
'Ja, ik ga naar groep 4, en dan krijg je huiswerk.'
Ik denk bij mezelf, ochèrrum, ze is pas 7, en nu al huiswerk! Maar zij vindt het natuurlijk helemaal geweldig.
Ik zeg: 'dan ga je zeker naar Ikea?'
'Ja, ik had het vorig jaar al gezien, maar nu gaan we het echt kopen. Het is heel mooi, en er zitten allemaal laatjes in en nog een extra kastje er bovenop.'
'Wordt je kamertje dan helemaal veranderd?'
'Ja, mamma gaat de kamer ook nog schilderen!
Ze glundert.
Bij de kassa zie ik haar en haar moeder staan. Zij blij, haar moeder chagrijnig.

Samen met Meesje ben ik 3 dagen naar Leeuwarden geweest. Lekker logeren bij Wendy, Senna en Lieve. Gezellig met de trein daar naar toe, en onderweg kon Mees héél lang met de Gameboy spelen(of hoe zo'n ding ook heet)en ik fijn lezen. We hebben het echt leuk gehad. De meiden giechelen wat af met z'n 3-en. We hebben door de stad gefietst, en ik ontdekte weer hele nieuwe plekken en leuke oude straatjes. Ondertussen werd er ook nog lekker gekokkereld door Senna en Lieve, werd er gevilt, en hebben Wendy en ik geklust.

Meesje is klaar voor de wedstrijd!
Het is tóch weer gelukt met de foto's.

Help, waar moet ik beginnen? Anderhalve maand niet geblogd!
Vakantie: We zijn met z'n vieren naar Sardinië geweest. Het was heerlijk! A. en ik hebben voornamelijk geluierd. Daar waren we wel aan toe. Het was prachtig weer, het strand was op 5 min.loopafstand, de strandstoelen en parasols stonden klaar, en we hadden veel boeken bij ons. Dus ... veel gelezen, een mooi kleurtje gekregen, en lekker uitgerust. De mannen in ons gezelschap waren ondertussen aan het wandelen of fietsen. Iedereen blij! 's Avonds lekker gegeten, het dorp in(historisch gedeelte van Alghero), weer een lekker drankje genomen of een ijsje gegeten, en heel veel gelachen!
Weer thuis bleef het gelukkig mooi zomerweer. Ik kon dus met frisse energie weer aan de slag met m'n "oudjes". Gelukkig is het deze periode niet zo druk, hier en daar een vergadering en wat heen en weer mailen. En tussendoor op de tropische dagen naar Nuenen, waar een heerlijk natuurbad is en je onder de bomen lekker kan lezen of kletsen, en af en toe het water induikt om verder af te koelen.
Tja, het leven is zo gek nog niet!
Nou, af en toe zijn er ook nog kleine dingetjes die niet zo goed gaan. Mijn nieuwe fototoestel is geweldig, maar mijn computer weigert mééstal de foto's naar de pc te downloaden. Gisteren was ik bij Kim in Eindhoven om op de kinderen te passen. En ja, ook daar had de "Oranjegekte" zich meester gemaakt van het huishouden. Hele leuke foto's gemaakt van hen in hun "Oranje-tenue", maar helaas, ik krijg ze wéér niet op mijn pc!(het usb-apparaat wordt niet herkend)
Maar dan geniet ik maar weer van de foto's die wél goed terecht zijn gekomen. Zoals van die merel die aan de 2e leg was eind juni, maar inmiddels haar eieren weer in de steek heeft gelaten. Waarom blijft ze eerst weken zitten broeden, en heeft ze er ineens genoeg van? Postnatale depressie?
Afgelopen zondag heb ik een workshop "expirementele etstecniek" gevolgd bij een kunstenaar in Eindhoven. Ik heb weer een mooi kunstwerk gemaakt, maar ook dat kan ik dus niet laten zien.
Helaas, maar verder gaat alles goed!

Het is aspergetijd! Heerlijk, maar voorlopig hoef ik even niet meer. Gisteren waren L. en ik uitgenodigd voor een lunchconcert bij de Rotaryclub. Normaal gesproken zul je me niet zo snel bij de Rotary vinden, maar zo'n uitnodiging sla je natuurlijk niet af. In het kader van "netwerken" is zoiets altijd handig. Dus zaten we daar tussen allemaal aardige bobo's, genoten van een concert van 2 hele goede musicalzangeressen, een veiling van kunstwerken(ik heb nog even een belachelijk laag bod gedaan op een prachtig fotoboek)
,en daarna een verrukkelijke aspergelunch! En dat allemaal op een prachtige locatie. Bijzonder om mee te maken hoor! En de contacten zijn wel belangrijk, ook i.v.m. sponsoring voor ons project "Avondje-Uit".
Vanavond was ik uitgenodigd door de toneelclub om mee uit eten te gaan. Hartstikke lief dat ze me mee vroegen. En wat denk je dat we te eten kregen? Natuurlijk, een aspergediner!
Een stuk uitgebreider en nog veel lekkerder!! Dit was in Eindhoven,
bij de Rooi Pannen. Dat is een opleiding voor de horeca, vroeger heette dat de koksschool, en daar kan je voor een betrekkelijk lage prijs fantastisch eten.
Wéér een kilo er bij dus.
Wat heb ik toch een "zwaar" leven!
Nu moet ik nog een menu verzinnen voor mijn eetclub a.s. zaterdag. Géén asperges dus.

Bij gebrek aan zussen, organiseren wij 1x per jaar een "nichtendag".Dit keer waren er door omstandigheden ook 2 "neven" toegelaten. Of ze het écht leuk vonden weet ik niet helemaal zeker, per slot van rekening lagen de dames regelmatig slap van de lach!
Dit jaar hadden we ons verzameld bij nicht D. in Doorn. Wat een ontvangst! We gingen allemaal 2 kilo zwaarder naar huis. We bleven eten en drinken zeg. De stroom koffie/thee/sap, gebak, soep, broodjes, chocola, alcoholische drank, quiches, salades en ander spul was niet te stuiten!
Tussendoor moesten wel even de benen gestrekt worden.
Gelukkig konden we ons "familiehuis" bezoeken: "Huis Doorn" , de laatste woonplaats van de Duitse Keizer Willem II. Voor degenen die het nog niet wisten: wij zijn een bastaardfamilie van het koningshuis! Hoewel we niet direct van deze Willem II afstammen, zit er wel ergens een link. Maar hoe dat precies zit weet je nooit zeker met bastaards. In ieder geval worden de verhalen tijdens ons jaarlijks treffen steeds mooier! Eigenlijk wilden we bij ons bezoekje aan Huis Doorn allemaal getooid gaan met een kroontje. Maar die hadden we thuis in de kluis!
Wat hebben we plezier gehad!

Eindelijk heeft het weer eens geregend! Goed voor de tuin. Alles groeit en bloeit, behalve de bougainville,die lijkt het niet te redden. Maar verder ziet het er prachtig uit.
Mijn laatste boetseerwerk is uit elkaar gevallen tijdens het droogproces, vanmiddag ga ik weer eens schilderen.

Het zou vandaag 24 gr. worden. Toen ik opstond scheen het zonnetje heerlijk, en ik trok een korte broek en een topje aan. Nu zit ik met kippenvel achter (of voor?) de pc.
Brrr, de zon is verdwenen en het is 18 gr. Dat valt dus een beetje tegen.En het is droog, heel droog, dus ik ga zometeen wel even de tuin sproeien. De nieuwe planten hebben dorst! Vooral mijn nieuw aangeschafte bougainville ziet er treurig uit, en ik verheug me juist zo op die bloemen.Ik kan natuurlijk ook nog naar het tuincentrum gaan(dat zondags open is)en wat impatiens, lobelia's en petunia's gaan halen om in de bakken te zetten.Dan trek ik eerst wel wat warmers aan!
Als ik mijn blog terug lees lijkt het of ik alsmaar aan het tuinieren ben. Niets is minder waar! Het is zoals gewoonlijk druk met van alles.
Mijn collega van "Avondje-Uit" is weer op vakantie, dus ik heb zijn werk er weer bij!
Nou ja, hij is niet alleen maar op vakantie: hij maakt een fietstocht door Georgië, en daaraan is een sponsoractie verbonden voor ons goede doel.Tja, hij is 65 jr. en gaat vrolijk 800 km. fietsen. Doe het hem maar eens na. We krijgen steeds meer nieuwe gasten voor ons project, dus moeten we nodig fondsen werven. Er lopen afspraken met verschillende organisaties, dus ik hoop dat dat wat oplevert. Ook de KBO levert best wat werk voor mij op. Maar..... ik doe het met liefde en plezier.
A.s. Dinsdag ga ik weer naar mijn "kunst"clubje, lekker fröbelen dus.

Het voorjaar begint er aan te komen, maar .......april doet wat 'ie wil! Dus:de ene dag 18 gr., de volgende dag 10 gr.De ene dag zon, de volgende dag storm en regen.
Maar de klok is verzet, dus het blijft licht tot ongeveer 20.00 uur, joepie!
Ik ben weer lekker creatief bezig geweest, met een blokje hout, wat wiel-spaken en klei.

Terwijl ik in de tuin bezig was, landde er al een vlinder, op zoek naar de lente. Er was nog niet veel te zien voor hem, op de grauwe grond. Maar nu, een kleine week later, schieten de planten de aarde uit! Maar bloemen voor de vlinder zijn er nog niet.

Nog even een foto met dat lekkere lentegevoel!

Maart is helemaal niet meer saai! Het is druk, er is veel te doen, en het leeft weer!
Zoals gebruikelijk ben ik natuurlijk druk met al het vrijwilligerswerk, maar ik maak ook tijd om te schilderen, te boetseren en gaatjes aan het boren in een sokkel. Elke dinsdagmiddag zit ik met 2 andere kunstenmakers in een lekker atelier te werken, en dat inspireert enorm. De ideeën borrelen omhoog, en ik ben met 3 dingen tegelijk bezig, of met 4, of met 5. Af en toe denk ik, goh, het is alweer 2 maanden geleden dat ik de stofzuiger ter hand heb genomen, zou ik dat vanmiddag weer eens proberen? En vandaag was het een heerlijke lentedag, en toen kon ik er echt niet meer onderuit om in de tuin te gaan werken. Dat was écht nodig! Al die oude bladertroep eens opruimen, de vlinderstruik snoeien en de hortensia"s kortwieken. Het grootste gedeelte van mijn bamboegras was door de dikke laag sneeuw omgeknakt, en hing op half 7, dus kort afknippen. Gelukkig zaait het zichzelf wel weer uit, dus dat komt wel weer goed.
Vanavond nog een huisbezoek afgelegd bij een nieuwe gast voor ons project, morgen een "vrije" dag,(ga ik weer creatief doen), morgenavond jaarvergadering en borrel van de club, oh, eerst nog een radio-uitzending maken. En Joost is jarig, die wordt alweer 11 jaar! Maar dat wordt zaterdag gevierd. Laatst was ik bij Kim en Gé, en hoorde Ties(net 6) ineens het woord "abstract" gebruiken. Ik vroeg aan hem wat dat was: "abstract is het tegenovergestelde van realistisch. Als je een beeld ziet van een vrouw, maar je ziet niet dat het een vrouw is, dan is het abstract". Wat een slim jongetje hè!

Februari vind ik toch iets minder saai.
Ik weet niet precies hoe dat komt, misschien omdat het langer licht is. Er ligt nog steeds sneeuw, het is nog steeds koud, maar toch....
Het is carnaval, en het normale leven is totaal ontwricht. Je moet er toch niet aan denken om met dit weer in een raar pak de straat op te gaan! Met een glimlach, gepast mededogen en verbazing kijk ik het aan.
Gelukkig zijn er ook nog mensen die "gewoon" doen, en gaan sommige dingen wel door. Zoals verjaardagen: vorige week een feestje bij M., vandaag bij K. en volgende week nog 2 feestjes.
Op dit moment is mijn collega van "Avondje-Uit" op vakantie, en ben ik druk met telefoontjes van onze gasten, theaters bellen voor kaartjes en vrijwilligers mailen om de gasten te begeleiden.
Maar tussendoor heb ik tijd om te knutselen en te schilderen.
Voor een vriendin maakte ik een klein kistje, met als deksel een schildersdoekje.(13x18 cm.)
Het kistje heb ik ook zelf gemaakt. Bij de timmerwerkplaats in het dorp kun je gewoon binnenlopen. Daar hebben ze een heleboel zaag- en schuurmachines staan, en als je iets niet weet dan helpen ze je ook nog verder.
Een paar weken geleden heb ik met iemand uit het dorp een afspraak gemaakt om elke week een middag samen te gaan schilderen, want al mijn ontwerpen moeten nu maar eens op het doek gezet worden. Leuk om samen aan het werk te zijn, en het inspireert.

Wat is januari toch een saaie maand! Niet dat ik me verveel hoor, en niet dat ik niks leuks meemaak, en niet dat ik er depri van word, maar tóch..... Het komt waarschijnlijk door het koude weer. Sneeuw, ijzel, regen, weer sneeuw, koude wind. Het zullen de winterblues zijn. Maar.... het wordt vanzelf weer zomer!
Deze maand zit vol vergaderingen, veel werk voor de KBO en "Avondje-Uit". Gelukkig hadden we ook de kookclub bij Frits, erg gezellig en erg lekker. En het grote feest van de "loslopenden"club in kasteel Henckenshage met veel goede muziek en al weer lekker eten. En afgelopen week ben ik met een gast van "Avondje-Uit" naar een voorstelling geweest van Lenette van Dongen in de schouwburg van Eindhoven. De voorstelling heette: Nikè, godin van de overwinning. Wat een geweldige cabaretière! We hebben ontzettend gelachen.
Dus eigenlijk is januari niet saai, maar tóch.....

Ja, het gewone leven heeft zijn ritme hervat. Een vergadering hier en daar, een nieuwe gast inschrijven voor ons project, een wasje draaien en even lekker "optroepen"(een uitdrukking van Wendy om de troep op te ruimen, toen ze 3 jaar was).
En tussendoor weer wat nieuwe ontwerpen maken, en daarna weer verder in mijn boek van Dave Eggers. Een bijzondere schrijver, vind ik.
Het is allemaal wel uit te houden zo.

Gelukkig Nieuwjaar, Bonne Année, Merry Christmas, Frohes Neujahr, etc. !
Ik heb even kerstvakantie gehouden wat betreft mijn blog en de meeste vrijwilligerstaken.
Dat was wel lekker, want het was toch nog druk genoeg. Wel naar een verplichte kerstviering voor de oudjes, en met 1 oude dame naar de nachtmis, maar dan is ook iedereen blij. (Onze Lieve Heer dus ook)
Vrienden hebben hier gegeten, ik ben bij andere vrienden gaan eten, ik ben uit eten geweest.
Het was erg gezellig en heel lekker en ben toch maar 1 kg. aangekomen. Niet dat dat een probleem is voor mij, hoor. Terwijl ik dit zit te schrijven staat de koektrommel met speculaasjes open naast mij en als die leeg is koop ik voorlopig geen zoetigheid meer.
Afgelopen weekend heeft Ties nog bij mij gelogeerd, en we hebben samen weer kunnen genieten van de sneeuw. Verder hebben we geschilderd, spelletjes gedaan en zijn we naar de film geweest: Alvin en de Chipmunks II. Het was weer geweldig met dat joch: zó lief, zó slim en zó knuffelig!
Heerlijk.
Maar nu is het weer gewoon januari, en gaan de dagen al weer lengen. Ons vader zou zeggen:
"Ik zie het tóch weer opklaren"